Atlas ve Sakin Ejderha

Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde, kalbur saman içinde, uzak bir ülkede küçük bir şövalye yaşarmış. Adı Atlas'mış. Atlas'ın parlak bir zırhı, keskin bir kılıcı ve cesur bir kalbi varmış. Ama Atlas'ın en sevdiği şey, ejderhalarla oynamakmış. Tabii bu ejderhalar korkutucu değil, yumuşak ve uysal ejderhalarmış.

Bir gün Atlas, en yakın arkadaşı olan Maviş'le oynamaya gitmiş. Maviş, kocaman, tüylü, gökyüzü mavisi bir ejderhaymış. Maviş'in kanatları pamuk şeker gibi yumuşak, nefesi ise papatyalar gibi tatlı kokarmış. Atlas ve Maviş, yeşil bir çayırda yuvarlanıp gülüşüyorlarmış. Maviş, Atlas'ı kocaman sırtına bindirmiş.

Beraber bulutların arasında süzülmüşler. Bulutlar, pamuklara, battaniyelere benzermiş. Atlas, Maviş'in yumuşak sırtında gözlerini kapatmış. Maviş'in kanatlarının sesi, ninni gibiymiş. Atlas'ın göz kapakları ağırlaşmış. Maviş, Atlas'ı nazikçe çayırın kenarına bırakmış.

Atlas, sıcak güneşin altında uykuya dalmış. Rüyasında, yıldızlarla dolu gökyüzünde Maviş'le birlikte uçuyormuş. Uykusunu almış, dinlenmiş Atlas uyanınca kendini çok daha enerjik hissetmiş. Maviş de yanında usulca uyukluyormuş. Atlas, Maviş'in burnunu okşamış. Sonra ikisi birlikte eve doğru yürümüşler. Güneş batmaya başlamış, gökyüzü turuncu ve pembe renklere bürünmüş. Atlas ve Maviş, güzel bir günün ardından huzurla evlerine dönmüşler.

Ertesi sabah Atlas yine uyanmış. Pırıl pırıl parlayan güneş pencerelerinden içeri süzülüyormuş. Atlas hemen Maviş'i düşünmüş. Zırhını giymiş, kılıcını almış ve kapıya koşmuş. "Maviş! Maviş! Gel beraber oynayalım!" diye seslenmiş. Maviş de hemen gelmiş. Kocaman gökyüzü mavisi tüyleri rüzgarda hafifçe dalgalanıyormuş. Atlas, Maviş'in burnunu tekrar okşamış. Maviş mutlulukla kuyruğunu sallamış. Bugün ikisi birlikte çiçek toplamak için kırların en güzel yerine gideceklermiş. Atlas, Maviş'in sırtına binmiş ve yola koyulmuşlar. Yanlarında en sevdikleri oyun arkadaşlarının olması, Atlas'ın her gününü daha da özel yapıyormuş. Maviş'in sıcacık nefesi ve yumuşak tüyleriyle Atlas, dünyanın en mutlu şövalyesiymiş.

Atlas ve Maviş, çiçeklerle dolu çayırlara varmışlar. Atlas rengarenk papatyalar, mor menekşeler ve parlak sarı gelincikler toplamış. Maviş de kocaman ağzıyla yumuşak çiçekleri dikkatlice topluyormuş. Atlas, topladığı çiçeklerle Maviş'in boynuna güzel bir taç yapmış. Maviş bu tacı çok sevmiş ve mutlulukla Maviş'in yumuşak tüylerini koklamış. Sonra Atlas, Maviş'in sırtına yaslanmış ve birlikte eve doğru yola çıkmışlar. Güneş batarken, gökyüzü en güzel renklerine bürünmüş. Atlas ve Maviş, kucaklarında çiçeklerle, kalplerinde neşeyle evlerine dönmüşler. En iyi dostlarla geçirilen her an ne kadar da güzelmiş!

Atlas ve Maviş, çiçekleri toplarken çok eğlenmişlerdi. Atlas, Maviş'in yumuşak tüylerine başını yaslamış, Maviş'in sıcacık nefesini içine çekmiş. Maviş de Atlas'ın topladığı çiçekleri koklayarak mutlulukla kuyruğunu sallamış. Gün batımının en güzel renkleri gökyüzünü boyarken, Atlas ve Maviş yavaş yavaş evlerine doğru yola çıkmışlar. Atlas, Maviş'in sırtında gözlerini kapatmış, günün yorgunluğunu ve mutluluğunu hissetmiş. Maviş de arkadaşını nazikçe eve taşımış. Evlerine vardıklarında, Atlas Maviş'e kocaman sarılmış. "Teşekkür ederim Maviş, bugün harikaydı!" demiş. Maviş de sevgiyle Atlas'ın yanağını yalamış. En iyi arkadaşı Maviş ile geçirdiği her gün, Atlas için en güzel macera olmuş. Birlikte uyuyup, birlikte uyanıp, birlikte gülmek, onlara her zaman mutluluk getirmiş.