Kemal Süper Uzay Köpeği Roketi İcat Ediyor

Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde, kalbur saman içinde, Kemal adında bir çocuk yaşarmış. Kemal, süper kahramanlara, uzaya, yıldızlara ve hayvanlara bayılırdı. Ama en çok da tabletine bayılırdı! Sabahtan akşama kadar tabletinden oyun oynar, video izler, süper kahramanların maceralarını takip ederdi. Annesi ve babası, “Kemal’ciğim, biraz da dışarı çıkıp arkadaşlarınla oynasana! Biraz da kitap okusana!” diye söylenirlerdi, fakat Kemal onları pek dinlemezdi.

Bir gün, Kemal tabletinde bir süper kahraman köpeğin uzayda kötü adamlarla savaştığı bir oyun oynuyordu. Köpek, roketle yıldızlar arasında uçuyordu. Kemal, içinden, “Keşke benim de böyle bir köpeğim olsaydı!” diye geçirdi. Tam o sırada, tablet aniden kapandı. Şarjı bitmişti.

Kemal, oflayarak tableti şarja taktı. Beklemekten sıkılmıştı. Etrafına bakınırken, odasının bir köşesinde duran eski oyuncak kutusunu gördü. Kutuyu açtı. İçinden bir sürü eski oyuncak çıktı: kırık bir teleskop, yarım kalmış bir roket modeli, bir de peluş köpek. Birden Kemal’in aklına parlak bir fikir geldi! “Neden ben de bir süper uzay köpeği roketi icat etmeyeyim ki?”

Hemen işe koyuldu. Önce peluş köpeği aldı. Sonra kırık teleskoptan bulduğu mercekleri köpeğin gözleri yerine taktı. Roket modelinin parçalarını kullanarak köpeğe bir sırt çantası yaptı. Sırt çantasına da eski bir el feneri ve birkaç pil yerleştirdi. Son olarak, köpeğe kırmızı bir pelerin dikti. İşte, Süper Uzay Köpeği Roket hazır!

Kemal, Süper Uzay Köpeği Roket’i yanına alarak bahçeye çıktı. Hava kararmaya başlamıştı. Yıldızlar yavaş yavaş görünüyordu. Kemal, roketi fırlatmak için bir yer ararken, eski bir ağaç kütüğü buldu. Kütüğün üzerine çıktı ve derin bir nefes aldı. “Hazır mısın Roket?” diye sordu köpeğe. Köpek sanki cevap verir gibi havladı.

Kemal, Süper Uzay Köpeği Roket’i havaya fırlattı! Roket, yıldızların arasında kayboldu. Kemal, heyecanla roketini beklerken, birden bir ses duydu. “Hav hav! Kemal! Ben buradayım!”

Kemal, yukarı baktı. Ne görsün! Süper Uzay Köpeği Roket geri dönmüştü! Üzerinde yıldız tozları vardı ve gözleri ışıl ışıldı. Roket, Kemal’in yanına indi. Kemal, köpeği kucakladı. “Roket, sen harikasın!” dedi.

O gece, Kemal ve Süper Uzay Köpeği Roket, bahçede yıldızları seyrettiler. Kemal, tabletini tamamen unutmuştu. Roket’le yeni maceralar hayal ediyordu. Artık süper kahramanları sadece tabletinde değil, kendi icat ettiği roketinde de bulmuştu. Sürekli tabletle vakit geçirmenin yerine, kendi hayal gücünü kullanarak ne kadar çok şey yapabileceğini anlamıştı.

O günden sonra, Kemal daha az tabletle oynadı. Daha çok icat yaptı, daha çok hayal kurdu ve Süper Uzay Köpeği Roket’le birlikte nice maceralara atıldı. Artık biliyordu ki, en güzel süper kahramanlar ve en heyecan verici maceralar, kendi hayal dünyasının derinliklerinde saklıydı.

Şimdi uyku vakti geldi. Kemal, Süper Uzay Köpeği Roket’e sıkıca sarıldı. Yarın yeni bir gün ve yeni maceralar onu bekliyor. Gözlerini kapatırken, yıldızların ışıltısı yüzüne vuruyor. Her şey çok güzel olacak. İyi geceler Kemal. İyi geceler Süper Uzay Köpeği Roket.