Atlas ve Yıldızların Dansı

Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde, kalbur zaman içinde, gökyüzüne bakmayı çok seven minik bir çocuk varmış. Adı Atlas’mış. Atlas, odasında yıldızları seyretmeyi çok severdi. Yıldızlar ona gülümsermiş gibi gelirdi.

Atlas’ın bir de oyuncak roketi varmış. Kırmızı renkte, parlak bir roket. Atlas roketiyle uzaya gitmek istermiş. Yıldızlara dokunmak istermiş. Geceleri uyumadan önce roketine sarılırmış.

Bir gün Atlas uyandığında, penceresinden içeri bir ışık süzülmüş. Bu ışık, parlak bir yıldızdan geliyormuş. Yıldız, Atlas’a seslenmiş. “Atlas, gel bizimle dans et!” demiş.

Atlas çok sevinmiş. Hemen kırmızı roketine binmiş. Roketiyle gökyüzüne yükselmiş. Yıldızlara doğru uçmuş.

Gökyüzünde binlerce yıldız varmış. Yıldızlar ışıl ışıl parlıyormuş. Hepsi bir arada dans ediyormuş. Atlas da roketinden inmiş. Yıldızlarla birlikte dans etmeye başlamış.

Yıldızlar etrafında dönüyormuş. Atlas da onların arasında dönmüş. Çok eğlenmiş. Yıldızların ışığı Atlas’ı sarmış. Çok mutlu olmuş.

Sonra Atlas, yere dönmek istemiş. Yıldızlar ona el sallamış. “Güle güle Atlas!” demişler. Atlas da onlara el sallamış. “Güle güle yıldızlar!” demiş.

Atlas, kırmızı roketiyle yavaşça yeryüzüne inmiş. Yatağına girmiş. Gözleri kapanmış. Rüyasında yine yıldızlarla dans ediyormuş. Bu sefer yanında arkadaşları da varmış. Hep birlikte dans ediyorlarmış. Atlas, paylaşmanın ne kadar güzel olduğunu anlamış.